پژوهشگران در این مطالعه 70 دندان شیری جمع آوری شده از هفتاد کودک را که مورد مطالعه در دهه 90 میلادی را تجزیه و تحلیل کردند. در این مطالعه والدین اقدام به جمع آوری دندان های شیری (مخصوصاً دندان نیش) کودکان 5 تا 7 ساله و اهدا به محققان کرده بودند.

نتایج این مطالعه روزی می‌تواند منجر به ایجاد ابزاری برای شناسایی کودکانی شود که در اوایل زندگی در معرض مشکلات روانی قرار گرفته‌اند. این موضوع به آن‌ها اجازه می‌دهد تا تحت نظر پزشک بوده و به سمت درمان‌های پیشگیرانه هدایت شوند.

برای درک بهتر این مطالعه به چندین سال قبل باید بازگردیم تا ببینیم دندان های شیری و شناسایی کودکان در معرض خطر ابتلا به اختلالات روانی چه ارتباطی با هم دارند. دان اپیدمیولوژیست اجتماعی، روانپزشکی و محقق در واحد ژنتیک روانپزشکی و رشد عصبی مرکز تحقیقاتی MGH است. وی اثرات ناملایمات های روانی در دوران کودکی را مطالعه می کند، تحقیقات نشان می دهد که مسئول یک سوم تمام اختلالات، سلامت روان می باشد. دان به‌ویژه به زمان‌بندی رویدادهای نامطلوب و کشف اینکه آیا دوره‌های حساسی در طول رشد کودک قرار گرفتن در معرض ناملایمات اثر مضرتری دارد، علاقه‌مند بوده است. با این حال وی خاطرنشان می کند که او و سایر دانشمندان فاقد ابزارهای مؤثر برای اندازه گیری قرار گرفتن در معرض ناملایمات دوران کودکی هستند. یکی از روش ها، مصاحبه با افراد (یا والدین آنها) در مورد تجربیات دردناک در سال های اولیه زندگی می باشد اما این روش به دلیل یادآوری ضعیف یا بی میلی برای به اشتراک گذاشتن خاطرات دشوار آسیب پذیر است. دان می گوید: «این یک مانع برای این رشته است.»

با این حال، دان بسیار مشتاق بود تا در خصوص دندان های افراد دوره های گذشته و نحوه زندگی آنها اطلاعات کسب کنند. او می گوید: «دندان ها یک الگو دائمی از انواع مختلف تجربیات زندگی ثبت می کنند . قرار گرفتن در معرض انواع استرس فیزیکی، مانند تغذیه نامناسب یا بیماری، می تواند بر تشکیل مینای دندان ها تأثیر بگذارد و منجر به ایجاد خطوط رشد برجسته در داخل دندان شود که به آن خطوط استرس می گویند. این خطوط شبیه به حلقه های درخت است که سن آن را نشان می دهد. همانطور که ضخامت حلقه‌های رشد درخت می‌تواند بر اساس آب و هوای اطراف درخت در هنگام شکل‌گیری متفاوت باشد، خطوط رشد دندان نیز می‌تواند بر اساس محیط و تجربیاتی که کودک در رحم و مدت کوتاهی پس از آن، طی زمانی که دندان‌ها در حال شکل‌گیری می باشد، متفاوت باشد. تصور می شود که خطوط ضخیم تر نشان دهنده شرایط استرس زا زندگی است.

جهت ورود به فروشگاه دندانت و خرید هزاران محصول جدید در حوزه دندانپزشکی کلیک کنید 

دندان ها می توانند یک الگو از انواع مختلف تجربیات زندگی ایجاد کنند. قرار گرفتن در معرض منابع استرس فیزیکی، مانند تغذیه نامناسب یا بیماری، می تواند بر تشکیل مینای دندان تأثیر بگذارد و منجر به ایجاد خطوط رشد برجسته در داخل دندان شود که به آن خطوط استرس می گویند، که شبیه به حلقه های درخت و نشان دهنده سن آن است.

دان این فرضیه را مطرح کرد که یک تغییر دندانی به نام خط نوزادی (NNL) ممکن است به عنوان نشانگر این باشد که آیا مادر نوزاد در طول بارداری (زمانی که دندان ها در حال شکل گیری هستند) و در اوایل دوران بارداری، استرس روانی بالایی را تجربه کرده است یا خیر.

برای صحت سنجی این فرضیه، دان و دو نویسنده همکار که هر دو در زمان مطالعه در واحد ژنتیک روانپزشکی و رشد عصبی بودند، با گروهی دیگر دندان ها را تجزیه و تحلیل کردند. عرض NNL با استفاده از میکروسکوپ اندازه گیری شد. مادران پرسشنامه‌هایی را در طول بارداری و مدت کوتاهی پس از آن تکمیل کردند که در آن چهار عامل مؤثر بر رشد کودک پرسیده می‌شد: رویدادهای استرس‌زا در دوران بارداری، سابقه مشکلات روان‌شناختی مادر، کیفیت محیط زندگی (به عنوان مثال، سطح فقر بالا یا ناامن بودن) و سطح حمایت اجتماعی.

چندین الگوی مشخص در این خصوص در مطالعات مختلف دیده شده است. کودکانی که مادرانشان در طول عمرشان سابقه افسردگی شدید یا سایر مشکلات روانپزشکی داشته اند و همچنین مادرانی که در هفته 32 بارداری افسردگی یا اضطراب را تجربه کرده اند، نسبت به بچه های دیگر NNL ضخیم تری دارند. در همین حال، فرزندان مادرانی که مدت کوتاهی پس از بارداری از حمایت اجتماعی قابل توجهی برخوردار بودند، NNL های نازک تری داشتند. این روند پس از اینکه محققان عوامل دیگری را که بر عرض NNL تأثیر می‌گذارند، کنترل کردند ( از جمله مصرف مکمل آهن در دوران بارداری، سن حاملگی (زمان بین لقاح و تولد) و چاقی مادر) مجددا معنا دار شدند.

دان می‌گوید هیچ کس دقیقا نمی‌ داند که چه چیزی باعث تشکیل NNL می‌شود، اما احتمالا مادری که اضطراب یا افسردگی را تجربه می‌کند، کورتیزول بیشتری تولید کند، «هورمون استرس» با سلول‌هایی که مینای دندان را ایجاد می‌کنند، تداخل دارد.

دان می گوید که التهابات سیستمیک عامل دیگری است که ممکن است نحوه شکل گیری NNL را توجیه کند.

دان معتقد است اگر یافته‌های این تحقیق را بتوان در یک مطالعه بزرگ‌تر مورد بررسی قرار داد، NNL و سایر علائم رشد دندان می‌تواند در آینده برای شناسایی کودکانی که در معرض ناملایمات اولیه زندگی قرار گرفته‌اند استفاده شود. این دانشمند در این خصوص می‌گوید: «سپس ما می‌توانیم برخی از موضوعات رخ داده در این دسته از بچه‌ها را به مداخلات مرتبط کنیم تا از بروز اختلالات روانی جلوگیری کنیم. ممکن است لازم باشد این کار را در اوایل عمر فرد انجام دهیم».

درباره ی نویسنده

عارف کمانی

یک پاسخ بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *